سپهر

"سپهر"

دردانه ی مادر،
مباد
در استمرار نامت
آسمان را پیشه کنی

که بوی خون میدهد
این آبیِ فراخ

جان می ستاند
این
پهنه ی شرور

سرخ میکند 
چشمان انتظار را
و 
برشته میکند 
دل را به جای نان

مباد فرزندم
که آسمان 
مرگ را 
حواله میدهد این روزها.......

شما می توانید این شعر را به صورت سند PDF دریافت نمایید.

دریافت

ثبت نظر